Στο και πέντε η κυβέρνηση επιδιώκει ένα τρίτο επαχθέστερο μνημόνιο

Χώρα υπό πτώχευση, ένα βήμα πριν την απόλυτη καταστροφή

Και ξαφνικά, τη δωδεκάτη ώρα, η κυβέρνηση επέδειξε βούληση να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, επιδιώκοντας πλέον όχι απλά μια λύση πακέτο, αλλά ένα τρίτο πρόγραμμα, το οποίο θα συνοδεύεται από αυστηρό μνημόνιο. Η κυβέρνηση μετάβαλε άρδην τη στρατηγική της, την ώρα που το παρασκήνιο για τις ενδοκυβερνητικές αντιθέσεις βυσσοδομεί, με αποτέλεσμα το ίδιο το δημοψήφισμα να τίθεται - δια στόματος Γιάννη Δραγασάκη στην ΕΡΤ - υπό αίρεση

Όλες οι πληροφορίες συντείνουν στην εξής διαπίστωση: η θέση, στην οποία βρίσκεται ο πρωθυπουργός δεν είναι καθόλου εύκολη. Ο Αλέξης Τσίπρας μοιάζει σαν να είναι παγιδευμένος. Ένα στείρο «ΟΧΙ», χωρίς καμία πρόβλεψη για την επόμενη μέρα, είχε επισημανθεί εγκαίρως στο Μέγαρο Μαξίμου πως θα οδηγούσε πιθανότατα σε καταστάσεις που δεν έχουμε βιώσει μέχρι στιγμής. Το να δεχθεί την πρόταση των θεσμών ως είχε, ίσως και με κάποια ελάφρυνση σε κάποιο σημείο, και να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση του δεύτερου προγράμματος δεν θα μπορούσε να γίνει, χωρίς ο πρωθυπουργός να είναι υπόλογος στη συντριπτική πλειοψηφία του κόμματός του.
Τότε, το πρωθυπουργικό επιτελείο αποφάσισε να παίξει ένα τελευταίο χαρτί: το τρίτο πρόγραμμα.

Υποχώρηση και πορεία σε μνημονιακή τροχιά

Στο Μέγαρο Μαξίμου, ήδη από το βράδυ της Δευτέρας, υπήρχε μια κινητικότητα. Το Μαξίμου διέρρευσε την άρνηση σε μια πρόταση Γιούνκερ που ποτέ δεν έγινε, όπως απεδείχθη εν τέλει, όμως υπήρχε η αίσθηση πως η κυβέρνηση θα αξιοποιήσει τον ελάχιστο διαθέσιμο χρόνο που της απέμενε. Όπερ και εγένετο. Η πρωινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών αναβλήθηκε, ο κύριος Τσίπρας μίλησε με τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, τον Μάριο Ντράγκι και τον Μάρτιν Σούλτς και τα σενάρια έδιναν και έπαιρναν.

Κατά τις πληροφορίες του KoolNews.gr από κύκλους της γερμανικής Bundestag ο πρωθυπουργός επεδίωξε και είχε επαφή και με την Άνγκελα Μέρκελ προς την κατεύθυνση ενός τρίτου πακέτου στήριξης για την Ελλάδα. Το κλίμα που υπάρχει στο Βερολίνο είναι πως ο πρωθυπουργός «καίγεται» για μια συμφωνία, διότι «φοβάται πως θα σκάσει η χώρα στα χέρια του», όπως το έθετε έμπειρο στέλεχος του CDU. Το Μέγαρο Μαξίμου έκανε αίτηση λοιπόν για δανειοδότηση από τον ESM, ζητώντας περίπου 30 δισεκατομμύρια μέχρι το 2017, ποσά που όπως ρητά αναφέρεται στο συνοδευτικό γράμμα που απέστειλε με την αίτηση ο Αλέξης Τσίπρας θα κατευθυνθούν για την εξυπηρέτηση του εσωτερικού και εξωτερικού χρέους.

Πάντως, χθες έλαβε χώρα συνεδρίαση του Eurogroup με τηλεδιάσκεψη, όπου η Ελλάδα εμφανίστηκε να παρουσιάζει την πρόταση των θεσμών ως συνοδευτικό για τα conditionalities που συνδέονται με το πρόγραμμα από τον ESM. Όταν όμως ο Γιάνης Βαρουφάκης φέρεται να είπε πως, αν οι εταίροι δώσουν στην κυβέρνηση αναδιάρθρωση του χρέους, όπως τη ζητά, τότε μπορεί να ανακληθεί το δημοψήφισμα, υπήρξε έκρηξη από πολλούς υπουργούς Οικονομικών, κύκλοι των οποίων μετέδιδαν στη συνέχεια πως πρέπει επιτέλους να γίνει σοβαρή συζήτηση. Όσο για το ζήτημα του χρέους, παρά το ότι με νέα του παρέμβαση ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζακ Λιού ζητά και λύση για το χρέος, πέραν του προγράμματος μεταρρυθμίσεων και της ρευστότητας, η απόφαση του Νοεμβρίου του 2012 δεν υφίσταται πλέον, μιας και το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε χωρίς να κλείσει η τελευταία αξιολόγηση. Επομένως, το τι μέλλει γενέσθαι αυτή την ώρα είναι άγνωστο, καθώς και εντός Ευρώπης υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις για το αν πρέπει ή όχι να δοθεί μια μερική αναδιάρθρωση του χρέους, όπως διαμορφώθηκαν τα δεδομένα.

Δημοψήφισμα χωρίς αντικείμενο

Όπως είναι πλέον σαφές το δημοψήφισμα που προωθεί η κυβέρνηση δεν έχει πλέον κανένα απολύτως αντικείμενο. Η πρόταση των θεσμών που έχει τεθεί στη βούληση του λαού συνδέεται με ένα πρόγραμμα που δεν υπάρχει, διότι δεν παρατάθηκε και απλά έληξε. Και μάλιστα, όχι μόνο αυτό, η κυβέρνηση ευρισκόμενη σε ένα στρατηγικό αδιέξοδο αναγκάστηκε να παρουσιάσει το κείμενο των θεσμών ως βάση αναφοράς για να υποστηρίξει την πρόταση που έκανε για νέο μνημόνιο, με νέα χρηματοδότηση. Την ίδια ώρα, αναφορικά με το δημοψήφισμα, παίζεται ένα παράλληλο παιχνίδι σε Ευρώπη και Ελλάδα. Σε πολλούς ευρωπαϊκούς κύκλους υπάρχει η άποψη πως, αφού προκηρύχθηκε το δημοψήφισμα, ώστε να υπάρξει συζήτηση επί του προγράμματος είτε θα πρέπει να διενεργηθεί είτε η κυβέρνηση να αλλάξει τη στάση της. Ως προς το δεύτερο, ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η αναφορά του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ το βράδυ της Τρίτης πως αυτός συνέστησε στον κύριο Τσίπρα να δεχθεί την πρόταση των θεσμών, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην διεξαχθεί το δημοψήφισμα την Κυριακή.

Πυκνώνουν οι ενδοκυβερνητικές διαφωνίες

Πάντως και όσο το κλίμα μεταβάλλεται, με την κυβέρνηση επί της ουσίας να αναγκάζεται να πάει σε ένα τρίτο μνημόνιο, ένας-ένας βουλευτές και υπουργικά στελέχη αρχίζουν, τόσο δημόσια όσο και ιδιωτικά να κάνουν σαφείς τις διαφωνίες τους. Το χορό άνοιξαν οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Χρυσόγονος και Στέλιος Κούλογλου, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης δεν αισθάνεται άνετα με την κυβερνητική απόφαση. Εντός Μαξίμου επίσης υπάρχουν διαφωνίες με την ακολουθούμενη στρατηγική, με τον Γιάννη Δραγασάκη να εισηγείται, όπως και παραδέχθηκε, την αποδοχή της πρότασης των θεσμών, ενώ και ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης Σπύρος Σαγιάς, ο οποίος έβαλε την υπογραφή του στο δημοψήφισμα φέρεται να είναι δυσαρεστημένος με την ακολουθούμενη στρατηγική. Όμως και ο αναπληρωτής ΥΠΟΙΚ με αρμοδιότητα το ΓΛΚ Δημήτρης Μάρδας και ο οποίος παρακολουθεί από πρώτο χέρι το αλαλούμ με τις τράπεζες δεν θεωρεί πως ήταν η βέλτιστη κίνηση, ενώ ακούγεται πως και μια σειρά άλλων κυβερνητικών στελεχών είναι στο ίδιο μήκος κύματος.

Πάντως, αργά το βράδυ υπήρξε και η πρώτη επίσημη παραδοχή εκ μέρους των ΑΝΕΛ, με τον βουλευτή του κόμματος Θανάση Παπαχριστόπουλο στο Mega να κάνει λόγο για «λάθος απόφαση», την οποία απέδωσε σε… απειρία. Και όλα αυτά, την ώρα που στο παρασκήνιο εκτιμάται πως οι εικόνες με τα ATM που ξέμειναν από εικοσάευρα και τα γεμάτα βενζινάδικα έχουν αρκετά μεγάλο αρνητικό αντίκτυπο στις μετρήσεις που τρέχουν αυτή την περίοδο, χωρίς όμως κανείς να παίρνει το ρίσκο της δημοσίευσης, λόγω των διαρκώς μεταβαλλόμενων συνθηκών.