Κάθε λαός στο διάβα της ιστορίας του έχει να επιδείξει στιγμές εθνικής έξαρσης και μνήμης που τον καθοδηγούν και τον χαρακτηρίζουν. ιδιαίτερα όταν τα γεγονότα αυτά δεν απέχουν πολλές γενιές, αλλά θεωρούνται ακόμα σύγχρονα, αποκτούν ένα επίκαιρο νόημα για όλους εμάς που τα ζήσαμε, αλλά και για τους νεότερους παρακαταθήκες ζωής.
Κάτω από αυτό το πρίσμα και με αυτή τη λογική γιορτάζουμε και
θυμόμαστε τα γεγονότα της 17ης Νοέμβρη 1973 τα οποία σφράγισαν την
νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου μας ανεξίτηλα γιατί ανέδειξαν
κοινωνικούς αγώνες δίνοντάς τους ξεχωριστό νόημα σε μια εποχή που οι
κρατούντες έκαναν ό,τι μπορούσαν να σβήσουν από τη συλλογική μνήμη
έννοιες πανάρχαιες της φυλής μας όπως Δημοκρατία, ελευθερία, κοινωνική
δικαιοσύνη, ατομική και εθνική αξιοπρέπεια!! Και το πιο σημαντικό ότι
ό,τι έγινε τότε ήταν δημιούργημα της τότε νέας γενιάς η οποία αγωνίστηκε
χωρίς συμβιβασμούς και υστεροβουλίες με μόνη επιδίωξη την αποκατάσταση
της Δημοκρατίας που την είχε στερηθεί στα πιο όμορφα χρόνια της ζωής
της!
Βέβαια είναι γνώρισμα της φυλής μας να αμαυρώνει η ίδια τους
αγώνες της και να καπηλεύεται το ουσιαστικό και πραγματικό νόημά τους!
Και σήμερα 42 χρόνια μετά αυτή η επέτειος να είναι μόνο πια μια
θεσμοθετημένη αργία για τα Σχολεία και τα Πανεπιστήμια και μια ευκαιρία
στους συντονισμένους από κάθε πλευρά καθοδηγητές να ερμηνεύουν, όπως
τους εξυπηρετεί, τα φαντασμαγορικά γεγονότα εκείνης της γενιάς που δεν
κάθισε επαναπαυμένη και βολεμένη στην πολιτική απραξία που μεθοδευμένα
της επέβαλλαν αλλά πρόταξε το κοινό συμφέρον προωθούμενη από ιδανικά που
την ενέπνεαν και που σήμερα για τη νέα γενιά θεωρούνται νομοτελειακά
αυτονόητα και που η Δημοκρατία μας της τα προσφέρει με απλοχεριά χωρίς
κανένα πια κόστος!
Και εδώ ακριβώς βρίσκεται ο σύγχρονος
προβληματισμός. Τότε μια ομάδα επίορκων αξιωματικών βίασαν και
κακοποίησαν τη Δημοκρατία μας για επτά ολόκληρα χρόνια, αλλά αυτό το
γεγονός γέννησε την ηρωική εξέγερση της νέας γενιάς στο Πολυτεχνείο στις
17 του Νοέμβρη 1973. Σήμερα που το έθνος ολόκληρο βιάζεται από ξένα
κέντρα εξουσίας που θέλουν την πατρίδα μας ταπεινωμένη και ευτελισμένη η
νέα γενιά τι κάνει? Τότε φασιστοειδή επέβαλαν δικτατορία! Σήμερα που
φασιστοειδή εγχώρια και παγκόσμια και προς Θεού δεν
αναφερόμαστε στους εκλεγμένους δημοκρατικά κρατούντες, απειλούν τη
κοινωνική συνοχή, αυτή καθεαυτή την εθνική μας ύπαρξη και
τη παγκόσμια ειρήνη η νέα γενιά τι κάνει? Τότε πρόταξε τα στήθη της με
αυτοθυσία και αυταπάρνηση. Σήμερα εφησυχασμένη σε ένα επίπλαστο πια
ευδαιμονισμό περιμένει μοιραία και άβουλη την ολοκλήρωση της καταστροφής
της!!
Η Δημοτική μας Ομάδα πιστεύει πως η 42η επέτειος
της εξέγερσης του Πολυτεχνείου πρέπει να γίνει για όλους μας αλλά
ιδιαίτερα για τη νέα γενιά εγερτήριο σάλπισμα αντίδρασης στις νέες
μορφές παγκόσμιου ολοκληρωτισμού που μας περιβάλλουν. Τότε και μόνον
τότε αυτή η επέτειος θα αποκτήσει το πραγματικό και ουσιαστικό της
νόημα. Το ευχόμαστε και το προσδοκούμε ολόψυχα!!
Δημοσίευση σχολίου
Δημοσίευση σχολίου