Γράφει ο Γιώργος Κουτρουμάνης, πρώην Υπουργός Εργασίας

Το περιτύλιγμα σε ένα πακέτο έχει πολλές φορές τη σημασία του.


Ένα ωραίο αμπαλάζ μπορεί να δημιουργήσει εντύπωση στον αποδέκτη και προδιαθέτει  για ένα αντίστοιχο περιεχόμενο. Πολλές φορές βέβαια συμβαίνει, κάτω από   μια επιμελώς προσεγμένη συσκευασία να «κρύβεται»  ένα περισσότερο ή λιγότερο κακό περιεχόμενο.

Σε κάθε περίπτωση όμως, εκείνο που τελικά μένει είναι το ίδιο το περιεχόμενο και όχι η ποιότητα της συσκευασίας.

Κάτι ανάλογο  θα έχουμε, όπως φαίνεται, με το «πακέτο» του Ασφαλιστικού που επεξεργάζεται και θα παρουσιάσει αργά ή γρήγορα η κυβέρνηση.

Το «περιτύλιγμα» είναι ένα δίκαιο σύστημα, αναδιανεμητικό, βιώσιμο, που λειτουργεί με απόλυτη διαφάνεια, μέσα από ένα Ταμείο γιατί όλοι θα πρέπει να είναι ίσοι, που οι εισφορές θα είναι συνδεδεμένες με τα εισοδήματα και οι συντάξεις ανάλογες της συνεισφοράς του καθενός στο σύστημα κ.λπ.
Όλα αυτά ακούγονται καλά και μπορεί να εντυπωσιάζουν ορισμένους, όπως εντυπωσιάζεται ο μικρός που παίρνει ένα δώρο αμπαλαρισμένο σε ένα ασήκωτο κιβώτιο.

Εκείνο όμως που θα μείνει τελικά και με το οποίο θα ασχοληθούμε όλοι την επόμενη ημέρα είναι το περιεχόμενο, δηλαδή στην περίπτωση  του ασφαλιστικού, με το τι θα κληθεί  να πληρώσει ο καθένας  και τι παροχές μπορούν να διασφαλιστούν.

Η κυβέρνηση μιλάει για όλα τα άλλα , αλλά δεν μας λέει ποιο θα είναι το επίπεδο των συντάξεων για τους σημερινούς και μελλοντικούς συνταξιούχους, με βάση τον σχεδιασμό που κάνει. Και καλά το πώς θα διαμορφωθούν οι συντάξεις μετά από 10 ή 20  χρόνια είναι προφανές ότι θα εξαρτηθεί σε καθοριστικό βαθμό από την πορεία της οικονομίας.

Δεν μπορεί όμως να μην έχουν γίνει προβολές του σχεδίου στο σήμερα, για να δούμε τι σημαίνει η εφαρμογή του άμεσα στη ζωή των εργαζομένων και των συνταξιούχων.

Ποιες εισφορές θα κληθεί, με βάση πάντοτε το σχέδιο, να πληρώσει ο ελεύθερος επαγγελματίας, ο αγρότης, ο επιχειρηματίας;

Ποια θα είναι η σύνταξη το 2016 που σύμφωνα με την κυβέρνηση θα είναι το έτος-αφετηρία της εφαρμογής του νέου ασφαλιστικού;

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλά ερωτήματα που δεν έχουν απαντηθεί. Υπάρχουν όμως από την άλλη πλευρά δείγματα γραφής και στοιχεία που δεν αφήνουν περιθώρια για αισιόδοξες προβλέψεις.

Πολύ γρήγορα θα διαπιστώσουν αρκετοί από αυτούς που υπέβαλαν αίτηση συνταξιοδότησης μετά την 1/7/2015 ότι οι συντάξεις τους θα είναι 20%, 30% ή και 40% χαμηλότερες από εκείνες που υπολόγιζαν ότι θα πάρουν με βάση το προηγούμενο καθεστώς.  Πρόκειται για όσους έπαιρναν σύνταξη με τα κατώτατα όρια και όσους συνταξιοδοτούνται με μειωμένες συντάξεις.

Η απόφαση για κατάργηση του ΕΚΑΣ, αρχής γενομένης από το 2016 και ολοκλήρωση το 2019, είναι δεδομένη. Μπορεί εύκολα να γίνει αντιληπτό τι σημαίνει για το βιοτικό επίπεδο ενός χαμηλοσυνταξιούχου των 600 ευρώ να χάνει τα 230 ευρώ.

Η απόφαση για κατάργηση της κρατικής συμμετοχής  για την κύρια σύνταξη των αγροτών είναι ήδη ειλημμένη και το αποτέλεσμα θα είναι να πληρώνουν τριπλάσια εισφορά για να πάρουν τη σημερινή σύνταξη.

Από την άλλη πλευρά, πόσο αξιόπιστη και εφαρμόσιμη μπορεί να είναι η εξαγγελία της ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας, ότι θα καταβάλλεται  «εθνική» σύνταξη 383 ευρώ και στη συνέχεια  θα προσαυξάνεται με την αναλογική σύνταξη;

Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι ο Κρατικός Προϋπολογισμός κάθε χρόνο θα δαπανούσε, μόνο για την καταβολή της «εθνικής» σύνταξης, ποσό 12,2 δισ. ευρώ όταν η κρατική χρηματοδότηση κινείται σε επίπεδα στα 9,5 δισ. με βάση τα στοιχεία του υπό ψήφιση Κρατικού Προϋπολογισμού. Και πέρα από την «εθνική» σύνταξη, τι σημαίνει ενιαίος συντελεστής για όλους, με 60% ποσοστό αναπλήρωσης στην καλύτερη περίπτωση, για 40 έτη ασφάλισης για κύρια και επικουρική σύνταξη;

Σημαίνει ότι κάποιος εργαζόμενος που πληρώνει εισφορές για 40 χρόνια με 1.200  ευρώ μέσες αποδοχές, θα πάρει συνολικά 720 ευρώ σύνταξη και ένας άλλος εργαζόμενος με 15 χρόνια ασφάλισης και 600 ευρώ αποδοχές θα πάρει 383 ευρώ «εθνική» και 60 ευρώ επικουρική, δηλαδή 443 ευρώ συνολικά; Και είναι αυτό δίκαιο σύστημα που δημιουργεί ασφαλιστική συνείδηση και κίνητρο ασφάλισης;

Και γιατί, άραγε, ο προηγούμενος νόμος 3863/2010 ήταν «αντιασφαλιστικός» και «μνημονιακός», όταν στα δύο παραπάνω παραδείγματα η σύνταξη που προέβλεπε ήταν 1.272 και 535 ευρώ αντίστοιχα, ενώ ο νέος νόμος  μπορεί να παρουσιαστεί ως δίκαιος, προοδευτικός και αντιμνημονιακός με ποσά σύνταξης 720 και 443 ευρώ για τις ίδιες περιπτώσεις;

Ας περιμένουμε όμως τις τελικές αποφάσεις και θα επανέλθουμε.

Δημοσίευση σχολίου

Από το Blogger.