Σημαντική αλλαγή για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά - Τι ισχύει για τις δόσεις

Οφειλές από ΕΝΦΙΑ 2015 ή τέλη κυκλοφορίας 2016 κ.ο.κ. δεν μπορούν να περιληφθούν σε αιτήσεις υπαγωγής στις διατάξεις του ν. 3869/2010 που κατατίθενται εντός ενός έτους από τη βεβαίωση αυτών.

Aυτό αναφέρεται στο έγγραφο που απέστειλε στην Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός οικονομικών κος Αλεξιάδης, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα του Βουλευτή κου Ν. Νικολόπουλου.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ωστόσο, έχει και το σημείο της απάντησης του υπουργού που αφορά στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Οπως τονίζεται, αν ένα νοικοκυριό έχει υπαχθεί σε κάποια ρύθμιση και εξυπηρετεί κανονικά τις δόσεις, αυτό δεν αίρει την γενικότερη αδυναμία πληρωμής του χρέους. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη κι αν κάποιος πληρώνει τις δόσεις για ένα χρέος έχει τη δυνατότητα για το υπόλοιπο του χρέους προς το δημόσιο να καταθέσει αίτηση υπαγωγής στο νέο νόμο Κατσέλη και να διευκολυνθεί έτι περαιτέρω.

Αναλυτικά το ερώτημα και η απάντηση έχουν ως εξής:

Το ερώτημα του Βουλευτή Κου Νικολόπουλου:

Ερώτηση: Οι δανειολήπτες που θα καταθέσουν αίτηση υπαγωγής στο νέο Νόμο Κατσέλη, πρέπει να πληρώσουν τα τέλη κυκλοφορίας των οχημάτων τους, τον ΕΝΦΙΑ της 1ης κατοικίας τους ή έστω να υπαχθούν στη ρύθμιση των 100 δόσεων;
 

Η απάντηση του υπ. Oικονομικών:

Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 1 του ν. 3869/2010, όπως ισχύει, προϋπόθεση για τη ρύθμιση οφειλών φυσικού προσώπου κατά τις διατάξεις του εν λόγω νόμου είναι -μεταξύ άλλων- να έχει περιέλθει ο οφειλέτης σε μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του. Η «μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμής» αποτελεί νομική έννοια, η πλήρωση ή μη της οποίας κρίνεται από το δικαστήριο ενώπιον του οποίου υποβάλλεται η σχετική αίτηση. Από την επισκόπηση της σχετικής νομολογίας, πάντως, αλλά και της θεωρίας, προκύπτει το γενικό συμπέρασμα ότι «μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμών», κατά την έννοια του νόμου, συντρέχει όχι μόνο στις περιπτώσεις που έχει παύσει η  εξυπηρέτηση κάθε χρέους, αλλά και στις περιπτώσεις που καταβάλλονται μερικά μόνο χρέη, όταν η μερική καταβολή οφείλεται σε αδυναμία του οφειλέτη για εξόφληση όλων των χρεών του (οράτε ενδεικτικά I. Βενιέρη, Θ. Κατσά Εφαρμογή του Ν. 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, 2013, σελ. 86-87 με εκτεταμένη παραπομπή στη νομολογία).

Επομένως, η εξυπηρέτηση κάποιων οφειλών δεν αίρει, κατά τη νομολογία και τη θεωρία, τη γενικότητα της «αδυναμίας πληρωμών», όταν υφίσταται αδυναμία πληρωμής για ουσιώδες τμήμα των χρεών του οφειλέτη. Παρατηρείται, ότι τα ανωτέρω γίνονται δεκτά ακόμα και στο πλαίσιο της πτώχευσης, προϋπόθεση για την κήρυξη της οποίας είναι επίσης κατά το νόμο (άρθρο 3 παρ. 1 του Πτωχευτικού Κώδικα) η αδυναμία εκπλήρωσης των ληξιπρόθεσμων χρηματικών υποχρεώσεων «κατά τρόπο γενικό και μόνιμο (παύση πληρωμών)».
Περαιτέρω, επισημαίνεται ότι σύμφωνα με το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 1 του ν. 3869/2010, όπως ισχύει μετά τον ν.4336/2015 (ΦΕΚ Α' 94/14-8-2015), επαφίεται στην επιλογή του αιτούντος οφειλέτη αν θα περιλάβει στην αίτησή του κατά τις διατάξεις του ν.3869/2010 βεβαιωμένες οφειλές του στη Φορολογική Διοίκηση οι οποίες κατά το χρόνο κατάθεσης της αίτησης είναι ενταγμένες σε ισχύουσα ρύθμιση ή διευκόλυνση τμηματικής καταβολής, προβλέπεται δηλαδή δυνητική υπαγωγή των εν λόγω οφειλών στο νόμο.

Η ανωτέρω νομοθετική πρόβλεψη επιτρέπει το συμπέρασμα ότι η τήρηση από τον οφειλέτη ρύθμισης ή διευκόλυνσης τμηματικής καταβολής οφειλών στη Φορολογική Διοίκηση κατά το χρόνο κατάθεσης της αίτησης για υπαγωγή στον ν. 3869/2010 καθώς και η συνέχιση τήρησης αυτής μετά την έναρξη της διαδικασίας του ν. 3869/2010 δεν αποτελεί κώλυμα για την υπαγωγή του στις διατάξεις αυτού, εφόσον βεβαίως συντρέχουν οι νόμιμες προς τούτο προϋποθέσεις.
Τέλος, θέτουμε υπ' όψιν σας ότι στην παράγραφο 4 του άρθρου 1 του ν.3869/2010, όπως ισχύει μετά τον ν. 4336/2015, προβλέπονται ορισμένες κατηγορίες οφειλών που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του νόμου. Μεταξύ αυτών είναι οι οφειλές που έχουν βεβαιωθεί στη Φορολογική Διοίκηση το τελευταίο έτος πριν από την κατάθεση της αίτησης, με την επιφύλαξη της παραγράφου 3 του ίδιου άρθρου.