Ο
πανικός είναι κακός σύμβουλος και οδηγεί
σε ακραίες θέσεις και άστοχους προσωπικούς
χαρακτηρισμούς.
Η
αλήθεια είναι ότι ο κ. Ταγκαλής είχε
επενδύσει μεγάλο μέρος της μέχρι σήμερα
αντιπολιτευτικής του τακτικής ακριβώς
στο θέμα των ανταποδοτικών τελών. Πριν
τρεις μόλις μήνες, σε συνέντευξή του
στην Ω.τ.Φ., ο κ. Ταγκαλής έσπευσε να
θριαμβολογήσει για το ζήτημα αυτό και
για την καταρχήν ακύρωση της Απόφασης
του Δημοτικού Συμβουλίου Δελφών, ενώ
προηγουμένως, κατά τη συνεδρίαση του
δημοτικού μας συμβουλίου της 10ης
Αυγούστου 2016, επιχείρησε ξεκάθαρα να
τρομοκρατήσει τους δημοτικούς συμβούλους
της πλειοψηφίας προειδοποιώντας τους
για επικείμενο προσωπικό καταλογισμό
εις βάρος τους, λόγω της ψήφου που
επέλεξαν να δώσουν (πρωτοφανές!).
Τώρα
που αποδείχτηκε ότι οι σύμβουλοι της
πλειοψηφίας ουδόλως παρανόμησαν με την
υπεύθυνη στάση τους, τι έχει να τους
πει; Είναι αποδεκτή πολιτική συμπεριφορά
αυτή που επέδειξε; Ποιους «προειδοποιούσε»
και για ποιο λόγο μέσα στη συνεδρίαση
του Δημοτικού Συμβουλίου; Έχει ξαναγίνει
ποτέ αυτό, τουλάχιστον στην περιοχή
μας;
Γι’
αυτό, ολόκληρη η ομάδα της παρούσας
δημοτικής αρχής, αισθανόμαστε πλήρως
δικαιωμένοι. Διότι αυτά που αντιμετωπίσαμε
επί δύο και πλέον χρόνια στην υπόθεση
αυτήν, ποτέ δεν έχουν ξανασυμβεί. Κι
όμως αντέξαμε και πράξαμε το καθήκον
μας.
Τώρα,
επί της ουσίας της ανακοίνωσης Ταγκαλή:
Α)
Καλό είναι ο επικεφαλής της μειοψηφίας
να μην κρύβεται πίσω από την προηγούμενη
δημοτική αρχή. Δεν του ανήκουν ούτε τα
καλά της, ούτε τα κακά της. Άλλωστε εμείς
τον ίδιον εγκαλούμε για την πολιτική
του στάση και ας μην ψάχνει υπεκφυγές
ακόμη μια φορά.
Β)
Την οικονομική κατάσταση που
διαχειριστήκαμε, την γνωρίζουν όλοι οι
δημότες του Δήμου Δελφών και προκύπτει
από επίσημα έγγραφα (ισολογισμούς –
απολογισμούς κ.λπ.) που σταδιακά
ολοκληρώνονται από εμάς, τα οποία άλλωστε
ουδέποτε η μείζων μειοψηφία (ούτε κανείς
άλλος) αμφισβήτησε. Οι λύσεις που δώσαμε
και οδήγησαν στην οικονομική μας
εξυγίανση, δεν προέκυψαν με μαγικά και
με την εύνοια της θεάς τύχης, όπως περίπου
υπονοεί ο κ. Ταγκαλής, αλλά ήταν κυρίως
αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς, ισχυρής
διαπραγμάτευσης σε διάφορα επίπεδα και
δύσκολων αποφάσεων, που ο ίδιος βέβαια
αντιπάλεψε λυσσωδώς.
Γ)
Όσον αφορά στο ύψος των αυξήσεων των
ανταποδοτικών τελών καθαριότητας και
ηλεκτροφωτισμού, αν κάποιος παραμερίσει
την εύκολη λαϊκιστική ρητορεία, τα
πράγματα είναι απλά: Για 20.000 περίπου
λογαριασμούς ρεύματος στο Δήμο μας,
προβλέψαμε συνολική ετήσια αύξηση
750.000 ευρώ, ήτοι κατά μέσο όρο 37,50 ευρώ
ετησίως ανά καταναλωτή. Το ποσό αυτό
προκύπτει μεσοσταθμικά για μια οικία
100 τ.μ., ήτοι περίπου 3-4 ευρώ/μήνα.
Τη
στιγμή που το κεντρικό κράτος επιβάρυνε
τα τελευταία χρόνια με επιπλέον χιλιάδες
ευρώ ετησίως κάθε έλληνα φορολογούμενο,
ο επικεφαλής της μειοψηφίας «χάλασε
τον κόσμο» για την αύξηση αυτή, που (όπως
πολύ καλά γνώριζε) ήταν αναγκαία για να
κλείσει η μεγάλη χωματερή της Κερατόραχης
και να ξεκινήσει το έργο του Χ.Υ.Τ.Υ. στο
Βαρτό.
Και
τότε βέβαια (αν δεν λαμβάναμε τις
αποφάσεις που λάβαμε), τα πρόστιμα που
θα καλούταν να πληρώσει στο κοντινό
μέλλον ο Δήμος Δελφών (δηλαδή ο δημότης
μας και κανείς άλλος!) θα ήταν πολλαπλάσια.
Σύντομα προβλέπεται να έρθει βαρύς ο
πέλεκυς για πολλούς Δήμους της χώρας
και τότε θα μακαρίζουμε την προνοητικότητά
μας.
Δ)
Ακόμη, ας μην κρύβεται πίσω από προφάσεις
και σοφιστείες ο επικεφαλής της
μειοψηφίας. Η πραγματικότητα είναι ότι
δεν επεδίωξε την ακύρωση του υπερβάλλοντος
(κατ’ αυτόν) μέρους της αύξησης των
ανταποδοτικών τελών, αλλά της αναπροσαρμογής
συνολικά (δηλαδή και του εύλογου –πάντα
κατ’ αυτόν- μέρους της αύξησης). Και
καταρχήν το επέτυχε, χάρη στην άστοχη
και νομικά αστήρικτη Απόφαση της
Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας –
Στερεάς Ελλάδας. Και τότε έσπευσε να το
πανηγυρίσει δημόσια, γνωρίζοντας τα
καταστροφικά αποτελέσματα για το Δήμο.
Αν δεν κερδίζαμε εν συνεχεία στην
Επιτροπή του άρθρου 152, τότε το κόστος
θα ήταν τεράστιο για το Δήμο Δελφών
(δηλαδή σε κάθε περίπτωση για το δημότη
μας, διότι στα ανταποδοτικά τέλη δεν
υπάρχει κανείς τρίτος να σε επιδοτήσει…).
Ε)
Τέλος ειλικρινά πρέπει να δηλώσουμε
την λύπη μας και την έκπληξή μας για τον
τρόπο που επέλεξε να αντιπολιτεύεται
σε αρκετά ζητήματα ο επικεφαλής της
μειοψηφίας και κάποιοι από τους συν
αυτώ. Προφανώς καθένας έχει στη διάθεσή
του κάθε μέσο που του δίνει η νομοθεσία,
όμως η επιλογή του μέσου που χρησιμοποιεί
τελικά, χαρακτηρίζει την πολιτική του
σκέψη και στάση.
Εμείς
επίσης (όπως και η μειοψηφία) διατηρούμε
το δικαίωμα να ασκούμε πολιτική κριτική
και στο τέλος μας κρίνει όλους ο κόσμος,
όχι μόνο για το αποτέλεσμα (που είναι
πολύ σημαντικό), αλλά και για τις
πραγματικές μας προθέσεις, διότι αυτές
πάντα τελικά αποκαλύπτονται.
Δημοσίευση σχολίου
Δημοσίευση σχολίου