“Να εμπνεύσω τους συνομήλικούς μου να ασχοληθούν με τα κοινά”
Η συμμετοχή στα κοινά των νέων ανθρώπων, με τα φρέσκα μυαλά και τις σύγχρονες αντιλήψεις, είναι όχι μόνο απαραίτητη, αλλά και επιβεβλημένη στη σημερινή εποχή.
Ένας από αυτούς, ο Παναγιώτης Μπάβαρης, αποφάσισε να κατέβει από πολύ μικρός, μόλις 21 χρονών, στοn στίβο των αυτοδιοικητικών εκλογών και συγκεκριμένα ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Μοσχάτου – Ταύρου, με τον συνδυασμό του νυν Δημάρχου Ανδρέα Ευθυμίου «Μοσχάτο-Ταύρος: Ανθρώπινη Πόλη – Σύγχρονος Δήμος».
Φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδας, στο τμήμα λογιστικής και χρηματοοικονομικής, ο Παναγιώτης, ο πιο νέος υποψήφιος στο Μοσχάτο και από τους νεότερους σε ολόκληρη την Ελλάδα, είναι ευαισθητοποιημένος για τα κοινά από μικρός. Όραμά του μια πόλη ανθρώπινη που να ικανοποιεί και τους ανθρώπους της ηλικίας του, τους οποίους φιλοδοξεί να εμπνεύσει ώστε να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο.
Ο ίδιος, από τα πιο δυνατά χαρτιά του συνδυασμού, μας εξέθεσε τους σκοπούς και τις επιδιώξεις του, στη μίνι – συνέντευξη που μας παραχώρησε.
-Ποια είναι η εμπειρία σου μέχρι τώρα από τον προεκλογικό αγώνα;
“Σίγουρα είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα, με ανάμεικτα συναισθήματα. Έρχομαι σε επαφή με πολλούς συνδημότες, που έχουν διαφορετικές απόψεις μεταξύ τους, αλλά και διαφορετικές απόψεις με μένα και προσπαθώ να συνεισφέρω σε ένα πολιτικό διάλογο που μας επιτρέπει να συνεννοηθούμε σε κάποια πράγματα. Οι περισσότεροι πολίτες με τους οποίους μιλάω, όμως, είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία από μένα, με αποτέλεσμα να υπάρχει ενθουσιασμός από μέρους τους βλέποντας έναν νέο άνθρωπο να ασχολείται με τα κοινά.
Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η κουβέντα με παιδιά της ηλικίας μου. Για πρώτη φορά φεύγουμε από τις στερεότυπες κουβέντες της καφετέριας και συζητάμε για το μέλλον μας, για τα προβλήματα της πόλης, μας απασχολούν προτάσεις για το τι πρέπει να γίνει. Προσωπικά, προσπαθώ να συμπυκνώσω και να εκφράσω στον λόγο μου και στις προτάσεις μου τις απόψεις όλης αυτής της γενιάς, της δικής μου γενιάς”.
-Πώς κρίνεις το επίπεδο του προεκλογικού αγώνα ανάμεσα στις παρατάξεις και στους υποψήφιους;
“Η αλήθεια είναι πως το φοβόμουν στην αρχή. Πίστευα ότι θα έμπαινα αθώος και ανυποψίαστος σε μια αρένα. Σε αυτό συνέβαλαν και οι απόψεις που ακούγονται τα τελευταία χρόνια και αφορούν στην απαξίωση της πολιτικής. Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η πολιτική προϋποθέτει τον διάλογο. Και ο διάλογος, ακόμα και μέσα από αντιθέσεις που πάντα θα υπάρχουν, οδηγεί σε πολιτισμό. Όλες οι παρατάξεις και όλοι οι υποψήφιοι μέχρι στιγμής στον Δήμο μας νομίζω ότι το επιβεβαιώνουν αυτό”.
-Πώς σε αντιμετωπίζουν οι φίλοι σου και οι συμμαθητές σου; Αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα της συμμετοχής ανθρώπων της ηλικίας τους στα κοινά;
“Το σημαντικό είναι ότι αρχίζουν να βάζουν τον εαυτό τους στη θέση μου. Να σκέφτονται ότι, αφού το κάνω εγώ, θα μπορούσαν να το έκαναν κι αυτοί. Να είναι, δηλαδή, υποψήφιοι ή να συμμετέχουν με τα κοινά, κάτι που ενδεχομένως πριν δεν τους περνούσε από το μυαλό. Να ευαισθητοποιούνται. Αυτό θεωρώ πως είναι ένα κέρδος και αισθάνομαι ικανοποίηση, αν η υποψηφιότητά μου μπορεί να τους εμπνεύσει να ασχοληθούν και οι ίδιοι. Μπορεί κάποιοι στην αρχή να το είδαν με σκεπτικισμό, όσο περνάει ο καιρός όμως εισπράττω και τον ενθουσιασμό και την υποστήριξη από τους περισσότερους”.
-Αν δεν εκλεγείς, έχεις σκεφτεί πώς θα συνεχίσεις να προσφέρεις στο Μοσχάτο και στον Ταύρο;
“Θα συνεχίσω να θέτω τον εαυτό μου στην υπηρεσία των πόλεών μας, μέσα από δράσεις και δραστηριότητες, μαζί -ελπίζω- με άλλους νέους της ηλικίας μου, που αφορούν τον κοινωνικό και πολιτιστικό τομέα. Ήδη, είναι κάτι που το κάνω και τώρα και όχι μόνο στο πλαίσιο του Δήμου μας, αλλά και σε συνεργασία με νέους ανθρώπους των γειτονικών Δήμων, με τους οποίους παλεύουμε για μια αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής μας στην ευρύτερη περιοχή”.
-Τι θα έλεγες στους νέους ανθρώπους που σκέπτονται την αποχή από την ψηφοφορία;
“Θα έλεγα πως οι εκλογές θα γίνουν έτσι κι αλλιώς. Δεν θα αποτρέψουν κάτι με την αποχή τους, απλά θα είναι απόντες σε αποφάσεις που αφορούν στη ζωή τους. Είναι πολύ νωρίς να νιώθουν απογοητευμένοι, γι αυτό καλό είναι να μετατρέψουν την απογοήτευση ή την αδιαφορία τους σε θετική ενέργεια και να φωνάξουν είμαστε κι εμείς εδώ και να στηρίξουν ανθρώπους της γενιάς τους από τους οποίους μπορούν να περιμένουν κάτι”.
Δημοσίευση σχολίου
Δημοσίευση σχολίου