Ορισμένες λέξεις εκπέμπουν εξαιρετικά μεγάλη δύναμη, σχεδόν εφάμιλλη με την ουσία τους. Μία από αυτές είναι και ο εθελοντισμός, που και ως λέξη και ως έννοια περιλαμβάνει ένα αδιόρατο μεγαλείο και ταυτόχρονα μια σεμνή ταπεινότητα.
Ανέκαθεν, οι δράσεις και τα προγράμματα που γίνονται στα πλαίσια του εθελοντισμού χαίρουν σεβασμού και εκτίμησης, σε συνδυασμό, σαφώς και με τα κίνητρα και τους σκοπούς για τους οποίους μάχονται.
Αν και σε μια πρώτη ανάγνωση, η πολιτική και ο εθελοντισμός φαντάζουν έννοιες αντιφατικές, ωστόσο στην πραγματικότητα είναι άκρως συμπληρωματικές. Μάλιστα, ο εθελοντισμός ολοκληρώνει και εξυγιαίνει, θα τολμούσε να πει κανείς, την πολιτική, απελευθερώνοντάς την από τα κακώς κείμενα, προβάλλοντας τις αρχές, τις αξίες και την ιδεολογία πάνω από τις όποιες συμφεροντολογικές, ατομοκεντρικές ή ιδιοτελείς προσεγγίσεις.
Η πολιτική έχει επιτακτική ανάγκη από εθελοντές. Ανθρώπους δίχως ματαιοδοξία, που αγωνίζονται για την τιμή και τις αρχές τους, που έχουν ακλόνητη πίστη στην ιδεολογία τους αλλά όχι σε σημείο «τυφλής» προσκόλλησης σε παρωχημένες αντιλήψεις. Που διαβλέπουν τα κενά και σπεύδουν να τα καλύψουν, που βρίθουν προτάσεων και οραμάτων για ένα καλύτερο μέλλον για όλους, όχι μόνο για τους «ημέτερους». Που κάνουν προσωπική τους υπόθεση το καλό της κοινωνίας, προς όφελος όλων ανεξαιρέτως των πολιτών. Ανθρώπους αυτής της ποιότητας έχουμε ανάγκη, να αφουγκραζόμαστε, να συμβουλευόμαστε, να έχουμε στην πρώτη γραμμή.
Ιδίως στην πολιτική, ο εθελοντισμός αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία και γιγαντώνεται η δύναμή του, διότι ερείδεται στην κοινωνικότητα, στην συμμετοχή στην επικοινωνία και στην προσφορά και αντανακλά στην ουσία του πλουραλισμού και της Δημοκρατίας. Έκαστος εθελοντής καλείται, αυτόνομα και αυτόβουλα, να υπερασπιστεί την αγνότητα των ιδεών του, είναι υπέρμαχος της «ιδεατής πολιτείας» και δεν γνωρίζει μικρότητες και «πισώπλατα χτυπήματα». Κάνει τον αγώνα του με εντιμότητα, με ευσυνειδησία και με άδολη χαρά. Και ο ευσυνείδητος πολιτικός όμως είναι ο εθελοντής της μάχης για το εφικτό, που πολλές φορές δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό από τους φορτισμένους με τις, εκάστου ιδέες, πολίτες. Η μόνη διαφορά ανάμεσα σε έναν εθελοντή και σε έναν ευσυνείδητο πολιτικό είναι ότι ο πρώτος δεν συμβιβάζεται, ενώ ο δεύτερος ελπίζει, οι όποιοι αναπόφευκτοι συμβιβασμοί του στην μάχη του εφικτού, να είναι και ώριμοι και χρήσιμοι.
Δημοσίευση σχολίου
Δημοσίευση σχολίου